نویسنده «رَما» محور اصلی روایت در کتاب جدیدش را وطن می‌داند و هدف از نگارش را التیام‌بخشی زخم‌ها برشمرد

ابراهیم اکبری دیزگاه، نویسنده‌ی برجسته، در گفت‌وگویی اختصاصی با خبرنگار مهر به تشریح ابعاد تازه‌ترین اثر خود با عنوان «رَما» پرداخت. او تأکید کرد که در این کتاب، مفاهیمی چون خانواده، کشور و به‌ویژه وطن، به‌عنوان ستون فقرات روایت عمل می‌کنند. اکبری دیزگاه هدف غایی از خلق این اثر ادبی را فراتر از اطلاع‌رسانی صرف دانسته و بر نقش کتاب در غنی‌سازی جهان خواننده و التیام بخشیدن به زخم‌های او تأکید کرد. این رویکرد، اثری منحصربه‌فرد با محوریت وطن و شفای روحی را نوید می‌دهد.

«رَما»، روایتی زنده از ۱۲ روز نبرد و عشق به وطن

عنوان کتاب «رَما» برگرفته از آیه‌ی شریفه‌ی «ما رَمَیتَ إذ رَمَیتَ ولکنّ اللهَ رَما» است که به معنای «شما تیر نینداختید آنگاه که تیر انداختید، بلکه خدا انداخت»؛ اشاره‌ای عمیق به قدرت و اراده‌ی الهی در لحظات حساس نبرد. این اثر در واقع وقایع‌نگاری ۱۲ روزه‌ی جنگی است که نویسنده از نزدیک شاهد آن بوده است. اکبری دیزگاه در طول این دوازده روز پرالتهاب، هر آنچه را می‌دید، درک می‌کرد و تجربه می‌کرد، بی‌درنگ یادداشت می‌کرد. این یادداشت‌های روزانه، که ابتدا در کانال شخصی و گروهی از اهالی فرهنگ منتشر می‌شد، اکنون زیربنای اصلی کتاب رما را تشکیل داده‌اند. این شیوه‌ی نگارش، به خواننده امکان می‌دهد تا با حسی واقعی و دست اول، با درگیری‌ها و احساسات آن دوران همراه شود و عمق تأثیر وطن بر او را درک کند.

وطن، قلب تپنده روایت‌های اکبری دیزگاه

نویسنده با تأکید بر محوریت وطن در «رَما»، روز جمعه ۲۳ خرداد را به‌عنوان سنگین‌ترین روز زندگی ۴۴ ساله‌اش توصیف کرد؛ روزی که با حمله‌ای سنگین آغاز شد و دوازده روز پر از سؤال و مسئله را در پی داشت. در این کتاب، او به چگونگی پناه بردن نویسندگان به کلمات در برابر حملات فیزیکی اشاره می‌کند؛ کلماتی که به مثابه گلوله‌هایی برای دفاع از وطن عمل می‌کنند. اکبری دیزگاه که در روزهای نخست جنگ از قم به تالش رفته بود تا کنار خانواده‌اش باشد، شاهد انسجام و همدلی بی‌نظیر مردم بود؛ حس مشترکی که ریشه‌ در عشق به وطن داشت، اما پرسش از چرایی و شدت این حملات همچنان ذهن‌ها را درگیر می‌کرد. این تجربه شخصی و جمعی، به او رهیافتی فلسفی در قبال مفهوم وطن و دفاع از آن بخشید.

بازتاب جنگ ۱۲ روزه و جایگاه وطن در اذهان عمومی

یکی از نقاط تحلیلی کتاب رما، روبرو شدن با تصورات و انتظارات عمومی پیش از وقوع جنگ است. اکبری دیزگاه اشاره می‌کند که سال‌ها در ذهن مردم تصوراتی مبنی بر آسیب‌ناپذیری مطلق کشور در برابر حملات خارجی شکل گرفته بود؛ باورهایی نظیر اینکه «اگر هواپیماهای اسرائیل بیایند، دیگر بازنمی‌گردند» یا «اسرائیل را در یک عملیات جمع می‌کنیم». این تصورات در جریان جنگ ۱۲ روزه فرو ریخت و واقعیت‌های میدانی جایگزین آنها شد. با این حال، نویسنده هرگز قصد تخطئه‌ی رزمندگان یا نیروهای نظامی کشور را نداشته و اذعان می‌کند که واکنش موشکی ایران در برابر حملات، ضروری بوده و اگر آن واکنش‌ها نبود، اسرائیل حمله را ادامه می‌داد. این بخش از روایت، به تحلیل نقش جنگ روایت‌ها در شکل‌گیری افکار عمومی و تقابل آن با حقایق میدان نبرد می‌پردازد و اهمیت درک واقع‌بینانه از شرایط را برای حفظ وطن برجسته می‌سازد.

رسالت ادبیات: غنی‌سازی جهان و شفای وطن

اکبری دیزگاه هدف اصلی ادبیات را نه اطلاع‌رسانی، که کاری مختص رسانه‌هاست، بلکه «غنی‌کردن جهان خواننده و گاهی التیام‌بخش زخم‌های او» می‌داند. او «رَما» را ابتدا برای التیام بخشیدن به زخم‌های درونی خود و آرامش روحش نگاشت. این تجربه‌ی شخصی، بعد از اینکه برخی از دوستان و همکاران نیز با خواندن دست‌نوشته‌ها به همین حس التیام دست یافتند، به تصمیم برای انتشار کتاب منجر شد.

ویژگی‌های بارز «رَما»:

نگارش در لحظه: برخلاف رویه‌ی معمول ادبیات که روایتی پسینی و با تأمل بیشتر دارد، این اثر با شتاب‌زدگی و فوریت ناشی از شرایط جنگ نوشته شده است تا اصالت و حس واقعی وقایع حفظ شود. این رویکرد، در کتاب رما به آن پویایی خاصی بخشیده است.

روایت از دل بحران: نویسنده پیش از این تجربه مشابهی با نگارش متنی درباره حاج‌قاسم داشت که به تعویق افتاد. این بار اما درنگ نکرد و ضرورت تحمیل‌شده از بحران، او را به ثبت بی‌واسطه وقایع و احساسات مرتبط با وطن واداشت.

کتاب «رَما» در حال حاضر آماده انتشار است و قرار است توسط نشر زائر شهر قم راهی بازار شود تا مخاطبان با روایتی اصیل از وطن و التیام‌بخش زخم‌های آن دوران همراه شوند و در این جنگ روایت‌ها، صدای حقیقت را بشنوند.

مجله خبری فرهنگ و کتاب ( بوکی )