در روزگاری که روایت‌های تاریخی اغلب در سایه اسناد رسمی و تحلیل‌های دانشگاهی قرار گرفته‌اند، رمان «سهراب، نوشداروی خراسان» به قلم سیدحسن کیخسروی، تلاشی است برای احیای حافظه زیسته مردمان خراسان؛ حافظه‌ای که نه در کتابخانه‌ها، بلکه در سینه‌های نسل‌های پیشین زنده مانده است. این اثر، با تلفیق تاریخ اجتماعی و خیال روایی، تصویری از مقاومت، جوانمردی و پیوند انسان با طبیعت و ایل را بازآفرینی می‌کند.
رمان، نه‌تنها بازتابی از زندگی عشایری و روستایی در خراسان است، بلکه با نگاهی به تحولات سیاسی و اجتماعی ایران در دوران قاجار و پهلوی، نقش مردم این خطه را در دفاع از سرزمین و ارزش‌های دینی برجسته می‌سازد. نویسنده با بهره‌گیری از روایت‌های شفاهی، سفرهای میدانی و تخیل ادبی، جهانی خلق کرده که در آن قهرمانان، گرچه زاده ذهن‌اند، اما ریشه در واقعیت‌های زیسته دارند.
دو ویژگی برجسته این رمان:
- پیوند تاریخ با طبیعت و زیست‌بوم خراسان: از کوه‌های درگز تا دشت‌های بینالود، جغرافیای خراسان نه‌تنها پس‌زمینه داستان، بلکه بخشی از هویت قهرمانان است؛ مردمانی که در دل طبیعت، با ایمان و غیرت زیسته‌اند.
- بازآفرینی ارزش‌های اخلاقی در قالب حماسه: شجاعت، فداکاری، دفاع از مظلوم و پایبندی به راستی، در این رمان نه‌فقط مفاهیم اخلاقی، بلکه عناصر روایی‌اند که مخاطب را به همزادپنداری با شخصیت‌ها دعوت می‌کنند.
کیخسروی، نویسنده‌ای با ریشه‌های عمیق در ادبیات کلاسیک و عرفان اسلامی، در این اثر نشان داده که چگونه می‌توان تجربه شخصی را به زبان جمعی تبدیل کرد. او با بهره‌گیری از آرایه‌های ادبی و ساختار روایی منسجم، فضایی خلق کرده که هم برای مخاطب امروز باورپذیر است و هم برای هنرمندان، منبع الهام. «سهراب، نوشداروی خراسان» نه‌تنها یک رمان تاریخی، بلکه دعوتی است به بازاندیشی در میراث فرهنگی و معنوی خراسان؛ سرزمینی که به تعبیر شرق‌شناسان، مهد شعر، عرفان و پهلوانی است.
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.