دوازدهمین روز از هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، بار دیگر نشان داد که استعدادهای موسیقی در ایران نه کم‌اند و نه خاموش، اما مسیر شکوفایی‌شان همچنان با موانعی جدی روبه‌روست. در این روز، نوازندگان دف دستگاهی و قانون در تالار رودکی روی صحنه رفتند و در حضور داوران باتجربه، قطعاتی را اجرا کردند که گاه فراتر از سن و تجربه‌شان بود.
اما در کنار شور اجراها، صدای انتقاد نیز شنیده شد. حسین رضایی‌نیا، داور بخش دف، با اشاره به ضعف‌های آموزشی، از پدیده‌ای تلخ پرده برداشت: تدریس ساز دف با تلفن همراه! او این شیوه را نشانه‌ای از افول استانداردهای آموزشی دانست و هشدار داد که حرکات نمایشی و آموزش سطحی، نه‌تنها به رشد هنرجویان کمکی نمی‌کند، بلکه اعتبار ساز را نیز زیر سؤال می‌برد.
در بخش قانون نیز سحر ابراهیم، داور جشنواره، با نگاهی ساختاری‌تر به موضوع پرداخت. او ضمن تأیید نقش جشنواره در شناسایی استعدادها، تأکید کرد که این شناسایی باید به مسیر حرفه‌ای منتهی شود—مسیرهایی که نیازمند حمایت، فرصت اجرایی و سیاست‌گذاری آموزشی‌اند.
دو چالش بنیادین در مسیر رشد موسیقی جوان:
- نبود تبلیغات مؤثر در رسانه‌های رسمی، به‌ویژه صدا و سیما، که موجب دیده‌نشدن موسیقی و بی‌انگیزگی هنرجویان شده است.
- محدود بودن تعداد اساتید متخصص در سازهایی چون قانون، که مانع از گسترش آموزش حرفه‌ای و تربیت نسل جدید نوازندگان می‌شود.
با وجود این چالش‌ها، جشنواره موسیقی جوان همچنان یکی از معدود بسترهای رسمی برای دیده‌شدن و ارزیابی هنرمندان نوجوان و جوان است. اما همان‌طور که داوران اشاره کردند، برگزاری سالانه یک‌بار کافی نیست. این رویداد باید به یک جریان مستمر و ملی تبدیل شود—جریانی که نه‌تنها استعدادها را کشف کند، بلکه آن‌ها را در مسیر آموزش، اجرا و رشد حرفه‌ای همراهی کند.
در نهایت، جشنواره موسیقی جوان را باید آئینه‌ای دانست که هم زیبایی‌های پنهان موسیقی ایران را نشان می‌دهد و هم کاستی‌های ساختاری آن را. اگر این آئینه را جدی بگیریم، شاید بتوانیم آینده‌ای روشن‌تر برای موسیقی ایران رقم بزنیم.
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.