روز بیست‌ویکم شهریور، موزه سینمای ایران میزبان «در ستایش قصه‌های ماندگار یک ملت» بود؛ مراسمی که خانه سینما به مناسبت روز ملی سینما برگزار کرد. این گردهم‌آیی بیش از یک جشن ساده، فرصتی بود تا سینماگران نسل‌های مختلف، از پیشکسوتان تا جوانان خلاق، دست‌در‌دست هم دهند و قصه‌سرایی جمعی را پاس دارند.
جلوه‌های شاخص مراسم
در این شب طلایی، علاوه بر پخش ویدیوهای مروری بر تاریخ سینمای ایران، اجراهای موسیقی فیلم‌های کلاسیک و قرائت خاطرات استادان، نکات زیر به چشم آمد:
- حضور گسترده چهره‌هایی چون رضا کیانیان، حامد بهداد، شبنم مقدمی، کمال تبریزی و پرویز پرستویی که هر یک از جایگاه خود سخن از سینمای دلسوز و مستقل ایران گفتند.
- تأکید مکرر بر اهمیت سینمای متفکر؛ تقبیح «سیاه‌نمایی» و دعوت به گشایش پنجره‌های نوآوری و نقد اجتماعی در برابر خط مشی‌های امنیتی.
چالش‌های امروز و امید فردا
سخنان همایون اسعدیان و دیگر سخنرانان بار دیگر تلنگری بود به دل‌نگرانی سینماگران از سیاست‌زدگی و کمرنگ شدن فیلم‌های مستقل. آن‌چه این روز به آن دل‌تنگ شد، دقیقاً روح خلاق و پرسشگر سینما بود که با محدودیت‌ها به حاشیه رانده شده:
- نیاز به حمایت ساختاری از تولید مستقل: تسهیل مجوزها، تخصیص بودجه و ایجاد فرصت نمایش برای فیلم‌های با دغدغه اجتماعی.
- ظرفیت‌سازی برای نسل نو: برگزاری کارگاه‌ها و جشنواره‌های تخصصی که صدای تازه‌ها را به گوش مخاطب برساند.
سینما همیشه آینه‌ای برای مردم بوده و امروز بیش از هر زمان دیگری به قصه‌های جسور، پرسشگر و امیدبخش نیاز دارد. روز ملی سینما امسال، فرصتی بود تا فارغ از تجلیل و تقدیر، دور هم جمع شویم و برای فردایی بیندیشیم که در آن تنوع روایت و استقلال فکری همچنان بالاترین ارزش هنر هفتم باشد.
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.