مجله خبری فرهنگ و کتاب ( بوکی )

روزنگار فرهنگ و کتاب

کورالین بازمی‌گردد؛ اقتباسی بزرگسالانه از شهری تاریکِ خاطره‌ها

نمایشنامه کورالین جونز منتشر شد

سارا شاه‌آبادی نمایشنامه‌ای از رمان کلاسیک «کورالین» را با زبانی تیره‌تر و مخاطبی متفاوت بازنویسی کرده است؛ اثری که نه صرفاً بازگشت به داستان کودکی، بلکه مواجهه‌ای تازه و خودآگاهانه با خاطره‌ها، ترس‌ها و انتخاب‌هایی است که در بزرگسالی پدیدار می‌شوند.

چه چیزی این اقتباس را متمایز می‌کند

نمایشنامهِ کورالین جونز در مقایسه با متن اصلی، ساختار و لحن را به سمتِ پیچیدگی‌های روانی و نمادینِ بزرگسالی هدایت می‌کند. سارا شاه‌آبادی این بار به‌جای بازسازی مستقیم ماجرا برای کودکان، عناصر فانتزی را به‌کار گرفته تا پرسش‌های متفاوتی مطرح کند: چگونه کودکی که زمانی شجاع بود، در برابر خاطره‌های سرکوب‌شده واکنش نشان می‌دهد؟ کدام درهای بستهٔ گذشته را باید باز کرد و کدام را بهتر است که هرگز لمس نشوند؟

نمایشنامه کورالین جونز منتشر شد
نمایشنامه کورالین جونز منتشر شد

فرم و اجرا؛ از متن به صحنه

نویسنده که پیش‌تر نمایشنامه‌خوانی‌ای از کورالین جونز در سالن نوفل‌لوشاتو اجرا کرده، این متن را بر مبنای تجربهٔ اجرایی و بازخورد مستقیم مخاطب بازنویسی کرده است. نتیجه متنی است که قابلیت تبدیل به اجراهای محیطی، کارگاه‌های اجرایی و حتی اقتباس‌های صوتی را دارد؛ متنی با تصویرسازی قوی، ظرفیت کارگردانی و موقعیت‌های صحنه‌ای که برای بازیگری بالغ‌تر طراحی شده‌اند. در طراحی نمایشی اثر، توجه ویژه‌ای به فضا، نور و صدا می‌تواند حس «معمولیِ تغییرناپذیر» را که در داستان اصلی وجود داشت به «نامطمئنی آگاهانه» تبدیل کند؛ تغییری که مخاطب بزرگسال را به مشارکت ذهنی عمیق‌تری دعوت می‌کند.

نویسنده و مسیر خلق اثر

سارا شاه‌آبادی (متولد ۱۳۷۵) که پس‌زمینه‌ای در گرافیک دارد و به‌عنوان کارگردان و صداپیشه فعالیت می‌کند، با انتخابِ بازخوانی آثار آشنا برای نسل خودش، قصد دارد نقطهٔ تماس بین خاطرهٔ جمعی و تجربهٔ فردی را برجسته کند. نخستین کتاب او در حوزه نمایشنامه به‌همین رویکرد بازتاب‌دهندهٔ دغدغه‌های نسلی‌ست که اکنون دیدی پخته‌تر به متون کودکی‌اش دارد و می‌خواهد آن‌ها را نه برای بازگشت، که برای عبور بازآفرینی کند.

چرا خواندنِ این نمایشنامه می‌ارزد

  • مخاطب بزرگسال با متن مواجهه‌ای خواهد یافت که هم نو و هم آشناست: آشنا به اسطورهٔ کورالین، نو به جهت لایه‌های روانی و نمادینِ افزوده‌شده؛
  • اجراگران و کارگردانان فرصتی برای خلق تصویری بدیع از یک روایت شناخته‌شده دارند—روایتی که می‌تواند در فضاهای کوچک، فرمالیستی یا تجربی روی صحنه بیاید.

این دو نکته نشان می‌دهد کورالین جونز تنها یک اقتباس نیست؛ پیشنهادی برای بازخوانیِ جمعی خاطره‌ها و بازاندیشی در نسبت‌مان با داستان‌هایی که زمانی شکل‌مان دادند.

دسترسی و چشم‌انداز اجرا

نمایشنامه از سوی نشر چکانه منتشر شده و علاقه‌مندان می‌توانند نسخهٔ چاپی را از فروشگاه آنلاین خانهٔ فرهنگ و هنر چکانه تهیه کنند. با توجه به ظرفیتِ متن برای اجراهای خلاقانه، احتمال می‌رود در فصل‌های پیش رو شاهد خوانش‌ها، اجراهای کوچک و حتی اقتباس‌های رادیویی یا صوتی از این متن باشیم؛ به‌ویژه اگر گروه‌های جوان تئاتری آن را به‌عنوان فرصتی برای آزمون فرم انتخاب کنند.

کورالین جونز اثری‌ست برای آن‌هایی که می‌خواهند دوباره به دنیای کودکی برگردند اما این‌بار با چشمِ بزرگسالی؛ نه برای عقب‌نشینی، بلکه برای قدم گذاشتن در مسیری که شاید وقتی کودک بودیم، جراتش را نداشتیم.

مجله خبری فرهنگ و کتاب (بوکی)

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *