در پی درگذشت استاد محمود فرشچیان، نقاش برجسته و خالق آثار ماندگاری چون «عصر عاشورا» و طراح ضریحهای مطهر امام رضا (ع) و سیدالشهدا (ع)، علیرضا قزوه، شاعر شناختهشده کشور، شعری تازه در رثای این هنرمند فقید سروده است. این شعر با نگاهی عارفانه و هنرمندانه، جایگاه والای فرشچیان در هنر و معنویت را به تصویر میکشد و با ترکیب استعارههای لطیف، به ستایش روح بلند و آثار جاودانه او میپردازد.
نگاهی به مضمون شعر؛ از تجلی هنر تا سلوک عرفانی
شعر قزوه با زبانی نمادین و سرشار از تصویر، هنرمند را به مثابه تابلویی زنده از احساس و ایمان معرفی میکند. در این سروده، فرشچیان نهتنها بهعنوان یک نقاش، بلکه بهعنوان نماد پیوند هنر با عرفان و عشق حسینی شناخته میشود. شاعر با استفاده از واژگانی چون «خط یاقوتی»، «مینیاتور غم»، «چشمه عطش» و «چلچراغ شب»، فضایی معنوی و شاعرانه خلق کرده که مخاطب را به تأمل در عمق آثار فرشچیان دعوت میکند.
در بخشی از شعر آمده است:
«خط یاقوتی و هر روز گران خواهی شد مینیاتور غم فرشچیان خواهی شد»
این ابیات، هنرمند را به مثابه اثری گرانسنگ و جاودانه در تاریخ هنر ایران معرفی میکند؛ اثری که با گذشت زمان، ارزش و اعتبار بیشتری مییابد.
فرشچیان؛ هنرمندی در خدمت عشق و ایمان
فرشچیان در طول عمر خود، با خلق آثاری چون «عصر عاشورا» و طراحی ضریحهای مقدس، هنر را در خدمت معنویت و عشق اهل بیت قرار داد. قزوه نیز در شعر خود، این پیوند را به زیبایی به تصویر کشیده و از هنرمند بهعنوان «چلچراغ شب لالهستان» یاد کرده است؛ نمادی از روشنایی، هدایت و زیبایی در تاریکیهای زمانه.
شاعر در پایان شعر، با اشارهای لطیف به شب قدر، فرشچیان را به چراغی سوزان در شبهای رمضان تشبیه میکند و مینویسد:
«چون شب قدر چراغِ رمضان باش و بسوز یک سحر تابلوی فرشچیان خواهی شد»

جمعبندی
شعر تازه علیرضا قزوه، نهتنها ادای احترام به استاد محمود فرشچیان است، بلکه تجلی نگاه شاعرانه به هنر متعهد و معنوی ایرانی است. این سروده، با زبان لطیف و تصاویر خیالانگیز، یادآور جایگاه والای هنرمندانی است که آثارشان فراتر از زیبایی بصری، حامل پیامهای عمیق انسانی و الهیاند. انتشار این شعر در سوگ فرشچیان، بار دیگر نشان داد که هنر و شعر، در کنار هم، میتوانند حافظان فرهنگ و روح ایرانی باشند.

من فارغالتحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقهمند بودم. فعالیت حرفهای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشتها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت میکنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.