پانزدهمین روز از هجدهمین جشنواره موسیقی جوان با تمرکز بر سازهای کلاسیک (ویولن، ویولا و ویولنسل) برگزار شد و بار دیگر داوران این رویداد بر ضرورت برنامه‌ریزی برای برگزیدگان تأکید کردند. وقتی هنرجویان با اشک و تلاش روی صحنه تالار رودکی می‌درخشند، جشنواره نقطه شروع مسیری است که بدون پشتیبانی و برنامه‌ریزی منسجم، دستاوردهای آن به فراموشی سپرده می‌شود.
داوران چه گفتند؟
هر یک از اعضای هیئت‌داوران، از ستاره بهشتی تا نصیر حیدریان، به نکته‌ای مهم اشاره کردند: حضور در جشنواره تنها فرصت اجرا نیست، بلکه سکوی پرشی است برای ورود به حرفه. آنها بر این باور بودند که حتی کسانی که مدال نمی‌گیرند، با تجربه اجرای حرفه‌ای در تالار رودکی و بازخورد استادان ارزنده، انگیزه‌ای تازه برای رشد پیدا می‌کنند.
ضرورت برنامه‌ریزی برای برگزیدگان
بزرگترین چالش جشنواره، فاصله بین انتخاب برنده و ورود به بازار موسیقی است. کم نیستند استعدادهایی که بعد از جشنواره ارتباط‌شان با فضای حرفه‌ای قطع می‌شود. اگر بخواهیم جشنواره را از یک رقابت فصلی به یک جریان مستمر بدل کنیم، باید به سرعت وارد فاز حمایتی شویم.
دو پیشنهاد برای حمایت مداوم
- طراحی کارگاه‌های تخصصی و مسترکلاس با حضور داوران و هنرمندان پیش‌کسوت
- راه‌اندازی پلتفرم دیجیتال برای انتشار اجراها، شبکه‌سازی و ارتباط مستقیم با برگزارکنندگان کنسرت و تهیه‌کنندگان
چشم‌انداز پیش رو
جشنواره موسیقی جوان از سال‌ها پیش تاکنون قلب تپنده کشف استعدادها بوده است؛ اما برای حفظ ریتم پیشرفت، نیاز به نقشه راه داریم. از تشکیل انتشارات آموزشی گرفته تا تولید آلبوم مشترک برگزیدگان و برگزاری تورهای کوچک در استان‌ها، هر اقدام می‌تواند تداوم جریان موسیقی را تضمین کند.
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.