کتاب؛ ضرورت فرهنگی یا کالای لوکس؟

برگزاری هجدهمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب شیراز باردیگر توجه‌ها را به سرنوشت نشر و مطالعه در استان فارس جلب کرد. پشتِ هیاهوی غرفه‌ها و مراسم رونمایی اما پرسشی کلیدی پنهان است: آیا کتاب همچنان نَفَسِ فرهنگی این دیار است یا زیر بار گرانی و کم‌توجهی به ضرورت‌های زیرساختی به کالایی لوکس تبدیل شده؟

بحران قیمت و دسترسی

سال‌هاست که هزینه تولید و توزیع کتاب—از کاغذ تا چاپ و حمل‌ونقل—به‌سرعت بالا می‌رود و کتاب‌های تازه منتشرشده به‌سختی از مرزِ توانِ خرید دانشجویان و اقشار کم‌درآمد عبور می‌کنند. یارانه‌های پراکنده و نمایشگاه‌های مقطعی اگرچه تسکینی موقت‌اند، اما ساختار عمیقی که به ضعف زیرساخت‌های فرهنگی دامن می‌زند را ترمیم نمی‌کنند.

وضعیت کتاب در فارس؛ کالای لوکس یا ضرورت فراموش شده؟
وضعیت کتاب در فارس؛ کالای لوکس یا ضرورت فراموش شده؟

موانع دسترسی نهادینه

  • تمرکز توزیع در شهرهای بزرگ و غیبت کتابخانه و کتابفروشی در مناطق روستایی
  • تغییر ذائقه مخاطب به‌سوی سرگرمی‌های دیجیتال و کمبود برنامه‌های ترویجی خلاق و مستمر

نشر؛ از تولید تا کیفیت

در کنار گرانی، «تب کتاب‌سازی»—عجله در تألیف و چاپ آثار کم‌کیفیت—اعتماد مخاطب را سلب کرده و ناشران را به چاپ تیراژ پایین (۱۵۰–۲۰۰ نسخه)‌ واداشته است. نویسندگان توانمند، میان مقررات پیچیده، تأمین کاغذ و هزینه‌های سنگین چاپ گم می‌شوند و آثار عمیق کمتر فرصتی برای حضور می‌یابند.

گام‌های پایدار برای فراگیرشدن کتاب

برای بازیابی جایگاه کتاب به‌عنوان یک ضرورت فرهنگی، باید فراتر از نمایشگاه، زیرساخت‌ها را تقویت کرد:

  • حمایت ساختاری از توزیع عادلانه و افزایش کتابخانه‌های سیار در روستاها و حاشیه شهر
  • برنامه‌ریزی بلندمدت برای تولید و معرفی محتوای بومی با کیفیت و تثبیت یارانه کاغذ و چاپ

تا زمانی که نگاه‌مان از ویترین مقطعی نمایشگاه‌ها به راهبردهای پایدار تغییر نکند، هجوم دیریابِ واقعی‌ترین منبع دانش و اندیشه—کتاب—در فارس همچنان با موانع جدی روبه‌رو خواهد بود.

مجله خبری فرهنگ و کتاب (بوکی)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *