کارگاه انتقال تجربه بازیگری مهدی هاشمی عصر روز گذشته (۶ شهریور) در مؤسسه فرهنگی‌هنری کاژه برگزار شد. در ابتدای برنامه، همایون اسعدیان—مدیر مؤسسه—با اشاره به همکاری‌های گذشته خود و هاشمی در آثار سینمایی و تلویزیونی، از حضور گرم و صمیمی این هنرمند در جمع علاقه‌مندان سخن گفت.
بازیگری حرفه‌ای دشوار و ضرورت اصالت فردی
مهدی هاشمی در سخنرانی خود تأکید کرد که بازیگری فراتر از علاقه صرف، نیازمند شخصیت و «خاص شدن» است. او توضیح داد پیش از ورود به این حرفه، تجربه‌های زندگی و مشاهدات شخصی هنرجو نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌گیری سبک بازیگری‌اش دارد. به‌گفته هاشمی، نویسندگانی مانند ژان ژنه بر مبنای زندگی شخصی خود می‌نوشتند و بازیگر نیز باید از مسیر تجربه‌های فردی‌اش الهام بگیرد.
از تئاتر تا سینما؛ تفاوت در کارکرد دوربین
به اعتقاد این بازیگر پیشکسوت، در تئاتر بخش عمده انرژی به نمایش عواطف به‌صورت برجسته اختصاص می‌یابد، اما در سینما باید احساسات را در کادر دوربین «طراحی» کرد و نه صرفاً «نمایش» داد. هاشمی اشاره کرد که خط شخصیت در نقش‌ها اهمیت حیاتی دارد و مثال زد که آلن دلون با حفظ انسجام در هر نقشی، حکم درسی بزرگ برای هنرجویان سینما را دارد.
درس‌آموخته از بازی‌های ضعیف و همکاری با کارگردان‌های برجسته
او افزود که حتی تجربه‌های ناموفق در بازیگری می‌تواند آموزنده باشد و نقش کارگردان در استخراج توانمندی‌های بازیگر بسیار مؤثر است. هاشمی به همکاری‌اش با کیانوش عیاری اشاره کرد و تصریح نمود که در سریال «روزگار قریب» با وجود نبود مستند یا تصویر مکتوب از شخصیت اصلی، توانست نقشی ماندگار خلق کند.
انتخاب نقش و دفاع از متن
هاشمی خاطرنشان کرد هنگام ارزیابی پیشنهاد بازی، اولویت نخست او «کارگردان» و سپس «کیفیت فیلمنامه» است. او اعتقاد دارد هر بازیگری باید مدافع نقشی باشد که می‌پذیرد و با تسلط بر متن، امکان ایجاد تأثیر طولانی‌مدت در ذهن مخاطب را فراهم کند.
ایده‌آل‌های بازیگری و تأکید بر آثار کلاسیک
این چهره تئاتر و سینما با اشاره به ضرورت مطالعات نظری، گفت هنوز به ایده‌آل‌های حرفه‌ای خود نرسیده است و همواره از نقش‌های معاصر استقبال می‌کند. هاشمی به هنرجویان توصیه کرد آثار چخوف و شکسپیر را بارها مطالعه کنند و با پرداختن به متون کلاسیک، عمق، تنوع و احساس نقش‌های خود را ارتقا دهند.
پانتومیم و تأثیرش بر سینمای صامت
هاشمی همچنین از پیشکسوتان پانتومیم چون داوود رشیدی و فردوس کاویانی یاد کرد و تأکید نمود که تبحر در بیان بدون کلام، زیربنای سینمای صامت است. او با یادآوری بحث‌هایش با فتحعلی اویسی درباره خشک بودن بازیگران ایرانی، بر لزوم آزادسازی احساس و تمرین پانتومیم برای ارتقای بیان غیرکلامی بازیگران تأکید کرد.
نگاه به کمدی و نقد اجتماعی از دریچه چارلی چاپلین
در پایان، مهدی هاشمی به نقش کمدی در نقد جامعه اشاره کرد و چارلی چاپلین را نمونه‌ای دانست که با طنزی آهنین، قدرت و تکبر را به چالش کشید. او معتقد است در سینمای ایران نیز هنرمندان کمدی باید توانایی شکستن تابوها را داشته باشند تا رسالت انتقادی هنر تحقق یابد.
با برگزاری این کارگاه انتقال تجربه، هنرجویان و علاقه‌مندان تئاتر و سینما فرصتی یافتند تا از ماهیت حرفه‌ای بازیگری و مسیر رشد یک استاد پیشکسوت بهره‌مند شوند و گامی مؤثر در جهت ارتقای دانش و مهارت خود بردارند.
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.