محمدامین فرج‌اللهی، پژوهشگر و نویسنده کتاب «سایه سرخ»، معتقد است چریک‌های فدایی خلق در تقسیم‌بندی حزب توده جایی جز یک «برادر ناتنی کوچک‌تر» نداشتند. مطابق یافته‌های او، حزب توده هیچ‌گاه آن‌ها را هم‌طراز خود به‌شمار نمی‌آورد و تنها به‌صورت شاخه‌ای وابسته با آن‌ها تعامل می‌کرد.
معرفی کتاب «سایه سرخ» مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، تازه‌ترین فصل تاریخ مخفی حزب توده را در قالب کتاب «سایه سرخ» منتشر کرده است. این پژوهش براساس اسناد بایگانی‌شده، گزارش‌های امنیتی، منابع منتشرشده و مشاهدات تاریخ شفاهی، فعالیت شبکه مخفی حزب توده را در سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۶۲ بازسازی می‌کند و لایه‌های پنهان یکی از پیچیده‌ترین سازمان‌های سیاسی-امنیتی معاصر ایران را آشکار می‌سازد.
مصاحبه در سه بخش بخش اول و دوم این گفت‌وگو پیش از این در خبرگزاری مهر منتشر شده بود و به بررسی مأموریت‌های جاسوسی ساواک و نفوذ حزب توده در لایه‌های بالای سپاه پرداخته بود. در بخش پایانی، فرج‌اللهی به نقش چریک‌های فدایی خلق و نفوذ عوامل ساواک در حزب توده می‌پردازد.
تعریف فرج‌اللهی از هوشنگ اسدی فرج‌اللهی هوشنگ اسدی را یکی از دروغ‌پردازترین چهره‌های تاریخ معاصر ایران می‌داند. اسدی که سال‌ها پیش کتاب «نامه‌هایی به شکنجه‌گرم» را منتشر کرد و جایزه بین‌المللی گرفت، پیش از انقلاب با ساواک همکاری کرد و پس از دستگیری، تعهد داده بود به مأموران اطلاعاتی کمک برساند. طبق مدارک ساواک، او در ساختار حزب توده نفوذ کرد و حتی تا مقطعی در کنار رحمان هاتفی فعال بود، اما روایت‌های پراکنده و تناقض‌آمیزش در خاطرات و پرونده‌های امنیتی، اصالت بسیاری از ادعاهای او را زیر سؤال می‌برد.
چگونگی لو دادن اعضای حزب فرج‌اللهی می‌گوید بازجویان ساواک از روش‌های روانی و روانی – فیزیکی استفاده می‌کردند تا اسدی را به بخشی از اسامی و اطلاعات واقعی وادار کنند و مابقی را دروغ جلوه دهند. برای مثال، او یک‌بار تعریف کرده بود که یک لیوان آب را در دو هزار قطره و به مرور در اختیار بازجویان قرار داده است؛ ادعایی که پس از تطبیق با پرونده مشخص می‌شود مجموعه‌ای از واقعیت و فریب است.
نقش چریک‌های فدایی خلق در حزب توده چریک‌های فدایی خلق، پس از پیروزی انقلاب، به‌عنوان یک سازمان انقلابی مستقل حاضر به همکاری با حزب توده شدند، اما هیچ‌گاه جایگاه برابر نیافتند. فرخ نگهدار، از رهبران چریک‌ها، می‌گفت آن‌ها همیشه در موضع پایین‌دستی قرار داشتند و هر زمان خواهان ادغام ساختاری بودند، حزب توده پیشنهاد می‌داد تنها به‌عنوان «شعبه‌ای هم
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.