جمشید عزیزخانی، خواننده و آهنگساز پیشگام موسیقی کردی و ایرانی، پس از دوره‌ای بیماری، در ۲۰ شهریورماه در تهران چشم از جهان فروبست. او سال‌ها خالق نغمه‌هایی بود که از دامنه‌های زاگرس تا دل مردم جنگ‌زده، پیام مقاومت و امید را به‌گوش می‌رساند.
مسیر آوای زاگرس
جمشید عزیزخانی در مهر ۱۳۳۵ در کرمانشاه متولد شد و از ۱۸ سالگی با کسب مقام نخست رشته آواز در اردوی رامسر (۱۳۵۳) شناخته شد. آثار اولیه‌اش مانند «سفرنامه کردستان» و «ریوار» در روزهای نخست انقلاب منتشر شد و جایگاهی ویژه به او بخشید.
نقطه عطف‌های هنری
- خلق بیش از ۸۰۰ قطعه محلی و ملی که بسیاری‌شان برگرفته از فولکلور مناطق زاگرس است؛
- حضور فعال در صداوسیمای کرمانشاه و سازوکار تولید ترانه‌های جنگ برای رزمندگان در ایام دفاع مقدس.
میراث فرهنگی و راه پیش رو
موسیقی عزیزخانی فقط صدا نیست؛ آئینه‌ای از تاریخ شفاهی و فرهنگ زاگرس است. امروز می‌توانیم:
- آثار او را در قالب آرشیو دیجیتال و مستندسازانه منتشر کنیم؛
- موزه صوتی-تصویری کوچکی برای نمایش همکاری‌هایش با رادیو و تلویزیون ایران برپا کنیم.
مراسم وداع
مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد جمشید عزیزخانی روز شنبه ۲۲ شهریور، ساعت ۹:۳۰ صبح، از مقابل تالار وحدت تهران آغاز می‌شود و پس از قرائت فاتحه، در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده خواهد شد. حضور اهالی موسیقی و دوستداران فرهنگ بومی برای ادای احترام آزاد است.
جمشید عزیزخانی اگرچه رفت، اما نغمه‌هایش همچنان در کوه‌های زاگرس و قلب مردمی که به یادش هستند، طنین‌انداز باقی خواهد ماند.
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.