سمانه نائینی، روزنامه‌نگار و شاگرد محمدعلی بهمنی، از وخامت بیشتر وضعیت جسمی و روحی این شاعر پیشکسوت پس از فوت افشین یداللهی خبر داد. به گفته نائینی، یداللهی سال‌ها به‌طور مرتب زمان مصرف قرص‌های بهمنی را یادآوری می‌کرد و فقدان او تأثیر مستقیمی بر سلامت استاد گذاشت.
نائینی در گفتگو با خبرنگار مهر یادآوری کرد که اولین آشنایی‌اش با بهمنی به سال ۸۱ در مراسم نکوداشت حسین منزوی در خانه هنرمندان بازمی‌گردد. او گفت: «پس از شعرخوانی‌ام، استاد با مهربانی از من تعریف کردند و از آن روز رابطه پدرانه و دخترانه‌ای میان ما شکل گرفت که تا پایان عمرشان ادامه داشت.»
او افزود: «افشین یداللهی صبح هر روز زنگ می‌زد تا یادآور شود آن قرص سبز یا قرص دیگر باید مصرف شود. با درگذشت او، هم مرگ دوست و هم فقدان مراقب دارویی، ضربه روحی و جسمی بزرگی به استاد وارد کرد.» این ضربه پس از سکته مغزی خرداد ۱۴۰۲، فراموشی‌های مقطعی و دوره نقاهت در بیمارستان بیش از پیش خود را نشان داد.
در سال‌های آخر عمر، بهمنی دچار اختلال حافظه شد؛ شکاف‌هایی که حتی پزشکان را شگفت‌زده کرد. نائینی می‌گوید: «پزشک معالج با حیرت توضیح می‌داد که استاد از روی شهود سخن می‌گویند نه حافظه کلامی، و این خود پدیده‌ای نادر بود.» با وجود پیگیری درمان و اسکن‌های متعدد، بی‌مهری‌های برخی باعث شد حال عمومی او وخیم‌تر شود.
نائینی همچنین از «دورهمی شعر»ِ ماهانه یاد کرد که یاد و خاطره بهمنی را زنده نگه می‌دارد. او گفت: «هر نهم ماه، به مناسبت ساعت دقیق پایان زندگی استاد، با دوستان شاعر در خانه‌ام جمع می‌شویم و تا لحظه ۲۲:۴۲ به شعرخوانی و خاطره‌گویی ادامه می‌دهیم.» این مراسم فرهنگی، علاوه بر تجدید خاطره‌های جمعی، به بهبود روحیه بازماندگان نیز کمک می‌کند.
فقدان افراد دلسوزی چون افشین یداللهی و چالش‌های پس از سکته، وضعیت جسمی بهمنی را تشدید کرده است. نائینی تأکید کرد که خانواده و نزدیکان بهمنی اکنون بر استراحت کامل و ادامه مراقبت‌های پزشکی تأکید دارند تا جای خالی یداللهی جبران شود.
با نزدیک شدن به سالگرد درگذشت این استاد بزرگ، فعالان فرهنگی و علاقه‌مندان به شعر می‌توانند با شرکت در «دورهمی شعر» یا ارسال پیام‌های ادبی و نثار فاتحه، یاد و جایگاه محمدعلی بهمنی را گرامی بدارند. برای اطلاع از زمان و مکان دقیق این مراسم‌ها، پیگیری سایت‌ها و صفحات رسمی فرهنگ و ادبیات توصیه می‌شود.
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.