معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه شماری از مسئولان این وزارتخانه با صدور پیامهای جداگانه درگذشت احمد پژمان، آهنگساز پیشکسوت و برجسته ایران، را تسلیت گفتند.
در پیام نادره رضایی، معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، آمده است که موسیقی احمد پژمان گویی از «هر لحظه زندگی» الهام گرفته و از «نگاه»، «وصیت»، «وسوسه» و «شب طولانی» آدمی روایت میکند. رضایی تأکید کرده آثار پژمان آینه احساسات گوناگون انسان است و او راوی هنری تاریخ موسیقی معاصر ایران میداند. او افزود که ترکیب آموزههای موسیقی کلاسیک با موتیفهای ایرانی در کارنامه پژمان، آثاری ماندگار و بیبدیل به یادگار گذاشته است.

بابک رضایی، مدیرکل دفتر موسیقی ارشاد، در پیام خود نقلقولی از حافظ آورده و درگذشت احمد پژمان را «فاجعهای غیرقابل جبران» توصیف کرده است. او تصریح کرد استاد پژمان نهتنها در ایران، بلکه در سطح بینالمللی نیز بهعنوان طلایهدار موسیقی ایرانی شناخته میشد و آثارش، همچون بخشهای جاودانه تاریخ موسیقی معاصر، در قلب شنوندگان ایرانی و جهانی باقی خواهد ماند.
محمد الهیاری، مدیرعامل بنیاد رودکی، پژمان را هنرمندی دانسته که با بهرهگیری از ریشههای فرهنگ ایرانی در قالب سمفونی و راپسودیهای کلاسیک جهانی، «زبان موسیقی جهان» را غنیتر کرد. الهیاری اجرای سمفونی «سرزمین دلاوران» توسط ارکستر سمفونیک تهران و اجرای بخشهایی از آلبوم «دیوِرتیمنتو» را نمونههایی از جاودانگی هنر این موسیقیدان برشمرده و فقدان او را ضایعهای جبرانناپذیر برای موسیقی ایران عنوان کرده است.
اسحاق شکری، مدیرعامل انجمن موسیقی، با بیان اینکه «پاییز موسیقی ایران با درگذشت احمد پژمان زودتر از موعد آغاز شد»، به میراث غنی این آهنگساز اشاره کرد: از نخستین اپرای ایرانی «جشن دهقان» تا اوراتوریوی «ناگهان رستاخیز»، از موسیقی فیلم «شازده احتجاب» تا «بوی کافور، عطر یاس» و دهها اثر شاخص دیگر که ترکیب موسیقی ایرانی و تکنیکهای مدرن را معنا بخشیدند.
علاوه بر نگاه هنری، بسیاری از شاگردان احمد پژمان نیز از نقش او در تربیت نسل جدید آهنگسازان یاد کردهاند. پژمان با تأسیس کارگاههای آموزشی و راهاندازی جشنوارههای موسیقی، به گسترش فرهنگ و دانش موسیقی کمک شایانی کرد و اکنون وظیفه اهالی هنر است که مسیر او را ادامه دهند.
در پایان، مدیران ارشاد از درگاه خداوند بزرگ برای این هنرمند فقید آرامش ابدی و برای بازماندگانش صبر و بردباری خواستند. جامعه موسیقی ایران با فقدان احمد پژمان، یکی از تأثیرگذارترین چهرههای خود را از دست داده است، اما آثار و آموزههای او همچنان زنده و الهامبخش خواهد ماند.

من فارغالتحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقهمند بودم. فعالیت حرفهای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشتها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت میکنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.