رضا «غمخوار»؛ از مستندسازی جنگ تا نبض اقتصاد سینما

در خانه‌ای مأنوس با بوی شمعدانی و دیوارهای آجری، میزبان‌مان رضا غفاری است؛ کارگردان و مدیر تولیدی که با بیش از چهار دهه فعالیت، بخشی از حافظه تصویری ایران را رقم زده است. او که در میان سینماگران به «غمخوار» مشهور است، طی گفت‌وگویی مفصل خاطرات بازسازی جنگ، حضور در کنار استادان برجسته و دردسرهای اقتصادی صنعت فیلم‌سازی را مرور کرد.

از «خون‌بارش» و جبهه تا «عقاب‌ها»

اولین تجربه‌ حرفه‌ای او به سال ۱۳۵۸ و فیلم «خون‌بارش» بازمی‌گردد. پس از آن، غفاری در «زنده‌باد» زیر نظر خسرو سینایی آموزش دید و با آغاز جنگ تحمیلی سرپرست گروه سینمای جنگ شد. او بیش از شش سال، در دل عملیات‌ها حضور یافت و نزدیک به ۳۰۰ مستند از جبهه‌ها به تصویر کشید. در نقطه اوج دوران مستندسازی، نقش‌آفرینی غفاری در پروژه «عقاب‌ها» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان، همراه با نگارش فیلمنامه اولیه و مدیریت تولید، جایگاهی ویژه در کارنامه او رقم زد.

گفتگویی با «غمخوار» سینمای ایران؛ خاطره بازی با عقاب‌ها
گفتگویی با «غمخوار» سینمای ایران؛ خاطره بازی با عقاب‌ها

برخی از افتخارات رضای غمخوار

  • مستندساز بیش از ۳۰۰ عملیات جنگی و تهیه‌کننده بیش از ۲۰ فیلم سینمایی
  • دستیار فیلمنامه‌نویس و مدیر تولید پروژه‌های شاخصی چون «عقاب‌ها»

نقدی بر اقتصاد سینمای امروز

عاشق سینماست اما نگران بقا و رشد آن؛ غفاری مهم‌ترین چالش را اقتصاد به‌شدت وابسته به چهره‌های گیشه‌پسند می‌داند. او می‌گوید:

«وقتی هزینه ساخت یک فیلم ساده به ۱۰ تا ۲۰ میلیارد می‌رسد، سرمایه‌گذار ترجیح می‌دهد پولش را در بانک بگذارد. باید دستمزدها منطقی شوند تا سینما جان تازه بگیرد.»

دو راهکار پیشنهادی غمخوار برای احیای سینما

  • کنترل دستمزدهای بازیگران و اعتباربخشی به عوامل فنی
  • تسهیل پیش‌فروش و تضمین سرمایه پیش از آغاز تولید

سینمای ایران هنوز در ابتدای راه بازتولید نگاه‌های جدی است. رضا غمخوار، مردی که در خانه‌اش تاریخِ انقلاب و جنگ را مرور می‌کند، امروز بیش از هر زمان دیگری بیم آن دارد که اگر توازنی در اقتصاد سینما برقرار نشود، بسیاری از روایت‌ها – آن‌چه او با دوربین ثبت کرده و آن‌چه هنوز در انتظار تحقق است – گمشده خواهند ماند.

مجله خبری فرهنگ و کتاب (بوکی)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *