درگذشت موسی اسوار، مترجم نامدار و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی، موجی از اندوه در میان اهالی فرهنگ، ادب و پژوهش کشور برانگیخت. این خبر کوتاه اما سنگین، با واکنشهای گستردهای از سوی مسئولان فرهنگی و نهادهای علمی همراه شد؛ چهرههایی چون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیران مؤسسات پژوهشی و ادبی، و انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، در پیامهایی جداگانه این ضایعه را تسلیت گفتند.
سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیام خود با اشاره به جایگاه والای موسی اسوار در عرصه زبان و ادب فارسی، نوشت: «درگذشت این استاد فرهیخته، ضایعهای بزرگ برای فرهنگ معاصر ایران است. عمر پربرکت ایشان در خدمت به زبان فارسی، ترجمههای ماندگار و پژوهشهای ارزشمند، میراثی گرانبها برای آیندگان به جا گذاشت. تلاشهای بیوقفه او در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نمادی از تعهد عمیق به هویت فرهنگی ایران بود.»

اکبر ایرانی، مدیرعامل مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب، نیز با اشاره به نقش برجسته اسوار در معرفی ادبیات عرب به مخاطب فارسیزبان، یادآور شد: «ترجمههای دقیق و هنرمندانه او از آثار نویسندگان بزرگی چون متنبی، نزار قبانی، محمود درویش، جبران خلیل جبران و غسان کنفانی، پلی فرهنگی میان دو جهان ادبیات عرب و ایران ساخت. آثار او همچنان منبعی الهامبخش برای پژوهشگران و مترجمان خواهد بود.»
علی جعفرآبادی، مدیرعامل شهرکتاب، در یادداشتی احساسی، موسی اسوار را «مردی که با کلمه نفس میکشید» توصیف کرد و نوشت: «او ادبیات را نه یک حرفه، بلکه سرنوشت خود میدانست. ترجمههایش، نه صرفاً انتقال واژهها، بلکه بازآفرینی روح متن در زبان فارسی بود. در زمانهای که شتاب، جای تأمل را گرفته، اسوار با وسواس و دقت مثالزدنی، چراغی از جنس اندیشه روشن کرد و به ما آموخت که نوشتن و ترجمه، دعوتی است به دیدن و شنیدن دیگری.»
محمود شالویی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، نیز در پیام تسلیت خود، موسی اسوار را «ادیب پرمایه و مترجم فرزانه» خواند و افزود: «او با تألیفات و ترجمههای خود، پیوندی عمیق میان ادبیات فارسی و عربی برقرار کرد. آثارش گواهی روشن بر دانش، دقت و تعهدی است که در تمام عمر با خود داشت. میراث او، سرمایهای ارزشمند برای نسلهای آینده خواهد بود.»
موسی اسوار، با سالها فعالیت علمی، ادبی و فرهنگی، نهتنها در جایگاه یک مترجم برجسته، بلکه بهعنوان معلمی دلسوز و پژوهشگری متعهد، تأثیر عمیقی بر فضای فکری و فرهنگی ایران گذاشت. او با ترجمههایی که از مرز واژه فراتر رفتند و به جان متن نفوذ کردند، نشان داد که زبان، تنها ابزار ارتباط نیست، بلکه پلی برای فهم، همدلی و گفتوگوی تمدنهاست.
اکنون که این صدای اندیشمند خاموش شده، آثارش همچنان در قفسههای کتاب، در ذهن خوانندگان و در حافظه فرهنگی ایران زندهاند. یاد و نام موسی اسوار، بهعنوان یکی از ستونهای استوار ترجمه و ادب معاصر، گرامی خواهد ماند.

من فارغالتحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقهمند بودم. فعالیت حرفهای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشتها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت میکنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.