با اکران فیلم جدید «اسلحه برهنه» با بازی لیام نیسن، بار دیگر توجه‌ها به ژانر کمدی جلب شده است؛ ژانری که در سال‌های اخیر کمتر در مرکز توجه سینما قرار داشته و بسیاری از مخاطبان و منتقدان از افول آن سخن گفته‌اند. در این میان، جردن روئیمی، منتقد سایت World of Reel، با انتشار فهرستی از بهترین کمدی‌های ربع اول قرن بیست و یکم، یادآور شده است که سینما هنوز هم به خنده نیاز دارد—شاید حتی بیشتر از گذشته.
کمدی؛ ژانری فراموش‌شده در سینمای امروز
روئیمی در نقد خود بر «اسلحه برهنه» این فیلم را یکی از بهترین کمدی‌های دهه ۲۰۲۰ دانسته و تأکید کرده است که در سال‌های اخیر، تعداد فیلم‌های کمدی شاخص به‌شدت کاهش یافته است. او با اشاره به فیلم‌هایی مانند «سفر بد» با بازی اریک آندره، «پالم اسپرینگز» با اندی سمبرگ و «مثلث غم» برنده نخل طلای کن، تلاش کرده است تا نمونه‌هایی از کمدی‌های موفق این دهه را معرفی کند.
فهرست منتخب کمدی‌های قرن بیست و یکم
در ادامه، روئیمی فهرستی از فیلم‌هایی را ارائه داده که به‌زعم او در تالار افتخار کمدی‌های قرن بیست و یکم جای دارند. این آثار نه‌تنها خنده‌دار بوده‌اند، بلکه توانسته‌اند در دل فضای جدی و پرتنش سینمای امروز، لحظاتی از رهایی و شادی را برای مخاطبان رقم بزنند:
- «بورات» (۲۰۰۶): مستندنمایی جسورانه با بازی ساشا بارون کوهن درباره سفر یک گزارشگر قزاق به آمریکا
- «پسر ۴۰ ساله» (۲۰۰۵): کمدی رمانتیک با بازی استیو کرل در نقش مردی که هنوز تجربه عاشقانه‌ای نداشته
- «خیلی بد» (۲۰۰۷): داستان دو نوجوان در آستانه فارغ‌التحصیلی، با طنزی برگرفته از تجربیات شخصی نویسندگان
- «تیم آمریکا: پلیس جهانی» (۲۰۰۴): طنز سیاسی با عروسک‌های متحرک و شوخی‌های تند
- «ساقدوش‌ها» (۲۰۱۱): کمدی زنانه با بازی کریستن ویگ و ملیسا مک‌کارتی
- «گوینده» (۲۰۰۴): روایت طنزآمیز از دنیای رسانه در دهه ۱۹۷۰
- «مرگ استالین» (۲۰۱۷): کمدی سیاه درباره روزهای پایانی دیکتاتور شوروی
- «چهار شیر» (۲۰۱۰): طنز سیاسی با بازی ریز احمد و بندیکت کامبربچ
- «مک‌گروبر» (۲۰۱۰): پارودی اکشن با بازی ویل فورته و کریستن ویگ
آثار شایان تقدیر در ژانر کمدی
علاوه بر آثار اصلی، فیلم‌هایی مانند «ملاقات با والدین»، «بابانوئل بد»، «شب بازی»، «جامپ استریت»، «شان مردگان»، «پاین‌اپل اکسپرس»، «تونی اردمن»، «همسایه‌ها»، «خماری»، «در حلقه»، «تندر استوایی» و «سخت راه برو» نیز در فهرست آثار شایسته توجه قرار گرفته‌اند.
دهه‌های کمدی؛ از شکوفایی تا افول
دهه ۲۰۰۰ را می‌توان دوران طلایی کمدی‌های جریان اصلی دانست؛ دورانی که با حضور بازیگرانی چون ویل فرل، استیو کرل، ست روگن و کارگردانانی مانند جاد آپاتو و آدام مک‌کی، طنز مردانه-کودکانه با رگه‌هایی از پوچ‌گرایی شکل گرفت و به اضطراب‌های نسل هزاره پاسخ داد.
اما با ورود به دهه ۲۰۱۰، این موج رو به افول گذاشت. هرچند فیلم‌هایی مانند «ساقدوش‌ها» و «خماری» موفق بودند، اما هالیوود به‌تدریج از ساخت کمدی‌های جسورانه فاصله گرفت و به سمت آثار «ایمن» با مخاطب جهانی رفت. حضور بازیگرانی مانند کوین هارت و ملیسا مک‌کارتی در کمدی‌های رقیق‌شده، نشانه‌ای از این تغییر مسیر بود.
آیا دوران طلایی کمدی بازمی‌گردد؟
روئیمی در پایان یادآور می‌شود که دنیای امروز بیش از هر زمان دیگری به خنده نیاز دارد. او از حس تماشای فیلمی آن‌قدر خنده‌دار که نتوان نفس کشید، ابراز دلتنگی می‌کند و امیدوار است که با موفقیت «اسلحه برهنه» در گیشه، چراغ سبزی برای بازگشت کمدی‌های جسورانه روشن شود.
تا آن زمان، او همچنان «مک‌گروبر» را برای سیزدهمین بار تماشا می‌کند و به مخاطبان توصیه می‌کند که اگر به دنبال خنده واقعی هستند، این فیلم را از دست ندهند. شاید سینما دوباره به روزهای خنده‌دار خود بازگردد.
من فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی هستم و از همان دوران دانشجویی به نقد ادبی و دنیای کتاب علاقه‌مند بودم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با نوشتن یادداشت‌ها و نقد کتاب در یک وبلاگ شخصی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان نویسنده و ویراستار با چندین نشریه فرهنگی و ادبی همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر سرویس ادبیات و هنر در یک مجله معتبر فرهنگ و ادب فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که پلی باشم بین نویسندگان و خوانندگان و آثار ارزشمند را به جامعه معرفی کنم.
Leave a Reply